Ta myśl niestety nawinęła się mi gdy robiłam podejście do tematu art journalowego na SP- codzienność.Niestety -dlatego że miałam przykre doświadczenia właśnie z takimi ludżmi.Tych dwóch twarzy nierozumiem i chyba nigdy niezrozumiem.Szkoda że nie wszyscy grają w otwarte karty:/ Przecież dobrze jest być sobą.Więc po co podwójna osobowość?
Może ktoś z Was mi to potrafi wytłumaczyć? Jakoś tak senownie? Bo ja mimo iż długo nad tym rozmyślałam niedoszłam do sedna :/
XOXO
Iwona
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za wszystkie miłe słowa które tu zostawiasz:)