Na jubileusz Prymicji-dla Księdza

Moje ścieżki powoli się prostują.I mimo iż niewiem na którym zakręcie znowu zaczną się plątać-cieszę się tą dzisiejszą chwilą.Łapię oddech w piersi i żyję pełną piersią.W takich momentach,w takich chwilach czuję pełnię życia-i to jest piękne :)

Udało się mi sklecić ostatnio dwie karteczki-to jedna z nich :)









Dużo słońca w sercu życzę kochani :)
XOXO
Iwona